W sezonie 2014 aktywnie włączamy się do promocji poleskiego odcinka Bugu. Na organizowanych przez nas spływach istnieje możliwość zdobycia brązowej, srebrnej lub złotej odznaki kajakowej, którą przyznaje Komisja Turystyki Kajakowej Zarządu Oddziału PTTK we Włodawie, zgodnie z obowiązującym regulaminem.
Odznaka nosi imię Janusza Michalskiego, znanego lubelskiego kajakarza. Na podstawie książeczki Poleskiej Odznaki Kajakowej przytoczymy kilka faktów o tej ciekawej osobie.
Urodził się 24 maja 1962 r.w Lublinie. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Jana Hetmana Zamoyskiego w Lublinie. W 1986 r. uzyskał magisterium w zakresie matematyki teoretycznej na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie. W latach 1986-1993 był asystentem w Instytucie matematyki macierzystego Uniwersytetu. W latach 1993-2005 pracował jako specjalista od programowania i przetwarzania danych w lubelskiej agendzie Bankowej Izby Rozliczeniowej. Od lutego 2006 był nauczycielem matematyki oraz informatyki w Centrum Kształcenia Ustawicznego w Lublinie. Posługiwał się biegle językiem rosyjskim i angielskim. Jako uczeń i student uprawiał turystykę pieszą, rowerową a od 1980 do 1990 taternictwo.Uczestniczył w wyprawach w Alpy, góry rumuńskie i szwedzkie. Był wiceprezesem od spraw organizacyjnych Lubelskiego Klubu Wysokogórskiego a w latach 1998-2000 szkolił młodzież taternictwa w skałkach koło Ojcowa.
Od 2000 r. czas wolny całkowicie przeznaczył na kajakarstwo i pływanie po wodach polskich, litewskich i ukraińskich. Z wypraw publikował reportaże i wspomnienia m.in. w Magazynie Kajakowym „Wiosło” i na stronach internetowych. Pływał często w różnych porach roku po jeziorach i rzekach Polesia Lubelskiego, także po Bugu, Wieprzu, Tanwi, Bystrzycy, Wiśle i Sanie. Wielokrotnie przemierzał Mazurskie szlaki wodne (Krutynia, Czarna Hańcza, Szlamica, Kanał i Jeziora Augustowskie.
Zorganizował pierwszą lubelską wyprawę kajakową po ukraińskie j Prypeci w 2006 r. Z grupą kajakarzy polskich i ukraińskich przepłynął Dniestr od Halicza do Chocimia w 2005 r. Na Litwie pływał po jeziorach Auksztockiego Parku Narodowego oraz Żejmianie i Wilii.
Po śmierci żony Kamili (1999) pływał z trójką swoich dzieci (Krzesimir, Dobrosława i Wojciech) na ulubionej zielonej kanadyjce “Dziubuś” posługując się oryginalnymi indiańskimi wiosłami przywiezionymi przez ojca z Kanady. Utrzymywał stały kontakt z kajakarzami w kraju i za granicą. Planował przyszłe wyprawy, m.in. do Niemiec oraz do Rosji.
Odszedł niespodziewanie 3 listopada 2006 r.W 2007 r ukazała się jego bogato ilustrowana książka pt.“Wodami Polski, Litwy i Ukrainy. Reportaże i wspomnienia”.